21 γραμμάρια...

Κάποια στιγμή στο έτος 1907 κάποιος κύριος ονόματι Dunkan MacDougall, γιατρός στο επάγγελμα, αποφάσισε να μετρήσει το βάρος του ανθρώπου. Και δεν μιλάμε για το βάρος του σώματος γενικά αλλά συγκεκριμένα της ψυχής. Ο κύριος αυτός είχε την πεποίθηση ότι η ψυχή είναι κάτι υλικό και ότι επομένως είχε μάζα. Σύμφωνα με αυτό και με τις αντιλήψεις της εκκλησίας είναι φυσικό την ώρα που πεθαίνουμε και αποχωρίζεται η ψυχή μας από το σώμα μας να μειώνεται κατά κάποιο τρόπο και το βάρος μας. Έφτιαξε λοιπόν ένα κρεβάτι πάνω σε μία ευαίσθητη ζυγαριά και έκανε ένα πείραμα που μόνο επιστημονικό δεν μπορεί να ονομαστεί...

Πήρε έξι άτομα, όλα με κάποια νόσο στα τελευταία στάδια, και αφού τους άφησε να πεθάνουν σε αυτό το κρεβάτι μέτρησε την διαφορά βάρους τους. Το ίδιο έκανε και με 15 σκυλιά. Στους ανθρώπους παρατήρησε ότι το βάρος τους μειωνόταν την στιγμή του θανάτου τους κατά 21 γραμμάρια (πάνω-κάτω) ενώ στα σκυλιά παρέμενε το ίδιο. Σύμφωνα με τα πιστεύω του και γενικώς της εκκλησίας τα ζώα δεν έχουν ψυχή οπότε και ήταν απολύτως κατανοητό να μην υπάρχει διαφοροποίηση στο βάρος των σκύλων. Στα πλαίσια αυτής του της έρευνας στην Βιολογική Θεολογία ο αξιότιμος γιατρός δηλητηρίασε τα δεκαπέντε σκυλιά για να αποδείξει ουσιαστικά τα πιστεύω του.

Τον Μάρτιο του 1907 δημοσίευσε τα συμπεράσματα των πειραμάτων του στους New York Times καθώς επίσης και στο ιατρικό περιοδικό American Medicine. Από τότε και μέχρι σήμερα κανένας δεν έχει προσπαθήσει να επαναλάβει το πείραμα και αυτό δεν αποτελεί κάποια έκπληξη. Τα αποτελέσματα των πειραμάτων του δεν μπορούν να θεωρηθούν σταθερά. Χρησιμοποίησε 6 ετοιμοθάνατους, εκ των οποίων ο ένας έχασε άμεσα βάρος, δύο άλλοι έχασαν βάρος και συνέχισαν να χάνουν βάρος με τη πάροδο του χρόνου, ο τέταρτος έχασε βάρος και μετά το ξαναπήρε και μετά το ξαναέχασε και οι δύο τελευταίοι δεν μετρήθηκαν καν μιας και ο ένας πέθανε με το που τον έβαλαν στο κρεβάτι (ο καλός γιατρός εκείνη τη στιγμή ρύθμιζε τον μετρητή) και στην περίπτωση του δεύτερου δεν ήταν σωστά ρυθμισμένη η ζυγαριά και υπήρχαν και εξωτερικές παρεμβολές.

Τα παραπάνω τα έχει αναφέρει και ο ίδιος ο MacDougall. Το θέμα είναι ότι το σώμα όταν πεθαίνουμε αν μη τι άλλο παίρνει βάρος και αυτό γιατί γεμίζει αέρια. Τοξικά αέρια που μπορεί να οδηγήσουν και στην έκρηξη αυτού. Και αμέσως μετά ξεκινάει η υγροποίηση και αρχίζουμε να χάνουμε βάρος. Αρχίζει η διαδικασία της αποσύνθεσης...

21 γραμμάρια. Το 1907 δεν μπορώ να φανταστώ να μπορούν να μετρήσουν με ακρίβεια το βάρος ενός ανθρώπου. Επιπλέον τα δεδομένα του θανάτου δεν αφήνουν περιθώρια για να σχηματίσουμε μία άποψη σχετικά με το αν χάνουμε έστω και ένα γραμμάριο εξαιτίας της αποχώρησης της ψυχής. Είναι πολύ παράξενο το γεγονός ότι ο MacDougall δεν βρήκε διαφορά βάρους στα ζώα και ακόμα πιο παράξενο το γιατί να μην προσπαθήσει να επαναλάβει το πείραμα του με μεγαλύτερο αριθμό ατόμων... Αν όντως μπορεί να μετρηθεί το βάρος της ψυχής, αν έχει βάρος και μάζα... 21 γραμμάρια? Δεν το νομίζω!!!

Το απόλυτο ωράριο εργασίας...

Πριν από αρκετά χρόνια είχα πάρει με ένα περιοδικό τα cd για μία εγκυκλοπαίδεια. Ποτέ δεν μου χρειάστηκαν και βασικά από τότε έχω αλλάξει και τρεις σκληρούς δίσκους, για να μην αναφερθώ στα format που έχουν πέσει στο pc. Σε μία δόση τρέλας άλλαξα και ολόκληρο τον πύργο. Τέλοσπάντων αυτά είναι λεπτομέρειες... Είχα λοιπόν σε ένα συρτάρι τρεις φακέλους με 33 cd τα οποία δεν χρησιμοποιούσα. Εχτές έτυχε να χρειάζομαι κάτι και τα θυμήθηκα οπότε είπα να τα ξεσκονίσω, να τα εγκαταστήσω και να κάνω άνετα τη δουλειά μου χωρίς να χρειάζεται να τρέχω πέρα δώθε σαλόνι-γραφείο και τούμπαλιν.

Τελικά αυτό που λένε, γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος, έχει νόημα. Επί του παρόντος θεωρούμαι άνεργη αλλά ακόμα και μέσα στην ανεργία μου έχω δουλειά να κάνω. Οι μεταφράσεις ποτέ δεν τελειώνουν. Γενικά όμως ψάχνομαι για δουλειά και χάριν σε αυτά τα cd εντόπισα την απόλυτη!!!

Έκανα εγκατάσταση λοιπόν, που λέτε, τα cd και μετά προσπάθησα επί ματαίω να τρέξω το πρόγραμμα. Μου εμφανίστηκε ένα παράθυρο το οποίο μου έδινε έναν κωδικό, ένα τηλέφωνο και οδηγίες για την ενεργοποίηση του προϊόντος Θα έπρεπε να καλέσω στον αριθμό που μου έδιναν, να δώσω τον κωδικό που είχα και στην συνέχεια εκείνοι να μου έδιναν τον κωδικό ενεργοποίησης. Η ώρα ήταν 2:35. Σηκώθηκα από το γραφείο μου (μην ξεχνάμε πως αυτό ήθελα να αποφύγω εξαρχής) και πήγα στο σαλόνι όπου βρίσκεται το τηλέφωνο και τους πήρα. Ένα ηχογραφημένο μήνυμα με ενημέρωσε πως η υπηρεσία λειτουργεί από τις 11:00 μέχρι τις 15:00 και αμέσως μετά νεκρώθηκε η γραμμή! Ξανακάλεσα άλλες δύο φορές (βλέπετε δεν ήμουν σίγουρη αν θα έπρεπε να πιστέψω πως σε μία ιδιωτική εταιρεία κλείνουν το τηλεφωνικό κέντρο από τις 2:40) και εκνευρίστηκα αφάνταστα από την φωνή που επαναλάμβανε τις ώρες εργασίας.

Να μην τα πολυλογώ, σήμερα βρήκα ένα φιλαράκι που δουλεύει σε αυτή την εν λόγω εταιρεία και με έκπληξη ανακάλυψα ότι τα άτομα που εργάζονται στο τηλεφωνικό κέντρο παίρνουν τον βασικό μισθό με μόλις 4 ώρες εργασίας. Αυτοί γελάνε τελευταίοι... Θέλω και εγώ μία τέτοια δουλειά!!!

Υ.Γ. Τελικά δεν το ενεργοποίησα το πρόγραμμα και ακόμα τρέχω πάνω κάτω μέσα έξω στα δωμάτια για να βρίσκω συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Αν ξέρει κανένας κάνα site με ονόματα ξένων προσωπικοτήτων και την καθιερωμένη μορφή τους στα ελληνικά παρακαλώ να με ενημερώσει...

Heath Ledger

Μόλις εχτές ήταν που έλεγα για τον Jonathan Brandis και την απουσία του από αυτόν τον κόσμο και σήμερα δυστυχώς βρίσκομαι πάλι στην άσχημη θέση να γράψω έναν ακόμη επικήδειο για έναν νέο, όμορφο και γνωστό του Hollywood.

Σε ηλικία μόλις 28 ετών, ο Heath Ledger, γνωστός από τις ταινίες του 10 things I hate about you, The patriot, A knight's tale, The four feathers, The brothers Grimm, Brokeback Mountain, Casanova καθώς και άλλες που ως επί το πλείστον στην χώρα μας δεν είναι και τόσο γνωστές στους περισσότερους, βρέθηκε νεκρός εχτές το βράδυ στο διαμέρισμα του στο Σόχο. Η πρώτη εκτίμηση ήταν πως δεν πρόκειται για αυτοκτονία αν και ο θάνατος φαίνεται να επήλθε από υπερβολική δόση αγχολιτικών.

Στο περασμα του από αυτή τη ζωή απέκτησε μία κόρη με την ηθοποιό Michelle Williams (γνωστή από το Dawson's Creek) και έλαβε μέρος σε 23 παραγωγές του Hollywood. Προσωπικά τον γνώρισα μέσα από μία σειρά που παιζόταν για λίγο χρονικό διάστημα από την ελληνική τηλεόραση,το Roar. Η νοοτροπία του στην επιλογή ρόλων ήταν να κάνει πάντα κάτι διαφορετικό. Δεν ήθελε να χαρακτηριστεί ως ηθοποιός συγκεκριμένων ρόλων. Για αυτό και η νέες του δουλειές ήταν το Dark Knight, η συνέχεια του Batman Begins, όπου υποδυόταν τον Jocker και η οποία έχει προγραμματιστεί να βγει στις αίθουσες το καλοκαίρι του 2008 όπως επίσης και το The Imaginarium of Doctor Parnassus, μία ταινία του γνωστού Terry Gilliam, την οποία δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.

Το 2007 μπήκε στη λίστα των 100 πιο sexy ανδρών ηθοποιών του κόσμου από το Empire Magazine.

Ratatouille και Oscar 2008

Αν λάτρεψα μία animated ταινία φέτος αυτή ήταν το Ratatouille. Η ζωή του μικρού ποντικού μπλεγμένη με τις ζωές των μεγάλων ανθρώπων... Όλοι έχουμε όνειρα!!! (Και όλοι, μα όλοι, μπορούμε να μαγειρέψουμε...)

5 Υποψηφιότητες έλαβε ο μικρός Remy με την απίστευτη ιστορία του, για τα φετινά 80α Βραβεία Oscar.

Best Animated Feature Film of the Year (Ratatouille, Surf's Up, Persepolis)

Achievement in Music Written for Motion Pictures (Original Score) (Ratatouille, Atonement, The Kite Runner, Michael Clayton, 3:10 to Yuma)

Achievement in Sound Editing (Ratatouille, The Bourne Ultimatum, No Country for Old Men, There will be Blood, Transformers)

Achievement in Sound Mixing (Ratatouille, The Bourne Ultimatum, No Country for Old Men, 3:10 to Yuma, Transformers)

Original Screenplay (Ratatouille, Juno, Lars and the Real Girl, Michael Clayton, The Savages)

Τώρα το θέμα της τελετής των Oscar φέτος... είναι άλλου παπά ευαγγέλιο!!!

Τον θυμάστε;

Το όνομα του Jonathan Brandis. Έγινε ευρέως γνωστός με την συμμετοχή του στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά SeaQuest DSV στον ρόλο του Lucas Wolenczak. Πιο μικρή είμουν ερωτευμένη μαζί του. Όταν σταμάτησε να προβάλεται στην ελληνική τηλεόραση η σειρά έχασα τα ίχνη του. Πριν από λίγες ημέρες αποφάσισα να ψάξω στο internet για στοιχεία για την ζωή του.

Ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 6 ετών, έκανε κάποιες διαφημίσεις, έπαιξε σε λίγες ταινίες και εμφανίστηκε σε μερικές τηλεοπτικές σειρές. Τίποτα αξιομνημόνευτο για ένα άτομο του Hollywood. Και κάπως έτσι πέθανε. Μόνος και ξεχασμένος. Αυτοκτόνησε τον Νοέμβριο του 2003. Θα μου λείψει ο παιδικός μου έρωτας...

Σήμερα θα ήταν 32 χρονών

Ένα απλά υπέροχο τραγούδι που μου έχει κολλήσει...

Stavento - Νεράιδες (Φιλική Συμμετοχή Κώστας Τουρνάς)

Οι νεράιδες θα 'ρθούν στα όνειρα σου, να σου τραγουδήσουν.
Μην τους κάνεις κακό γιατί χωρίς παραμύθια τη ζωή μας θα αφήσουν.

Κρύβονται πίσω από καλλυντικά, διακριτικά
Δίνουν χρώμα στη νυχτιά, δεν αντέχουν την ψευτιά.
Δεν δανείζουν το κορμί τους μόνο για μια βραδιά
Δεν χαρίζουν την ψυχή τους αν αυτή δεν αγαπά.
Δεν χορεύουν σε τραπέζια και δεν γδύνονται στις πίστες
Δεν αντέχουν τη μιζέρια, δεν ανήκουνε σε λίστες
Πλουσίων πελατών, ξεμωραμένων εραστών
Μα προσέχουν το παρόν άφοβα για να κοιτούν το παρελθόν.
Αύριο, για τ΄ αύριο φαντάζονται και μέχρι να 'ρθει σε κομμάτια δεν μοιράζονται.
Φυλαχτό στο ραβδί τους η αγάπη,
Θα σ΄ αγγίξει αυτό μονάχα αν δεν τους θυμίζεις κάτι.

Μες στις πόλεις γυρνούν, τις καρδιές ντύνουν με έντονους χτύπους
Τραγουδάνε γλυκά στης ψυχής μας τους όμορφους κήπους
Μακιγιάζ κι αν φορούν, να κρυφτούν θέλουν απ΄ την κακία
Στο ραβδί τους κρατούν οι νεράιδες αγάπη,
Δίπλα σου υπάρχει μια!

Δε θα τρίξουν τα πλακάκια από μπροστά σου σαν περάσουν
Για δεν ντύνονται γυμνές τη λίμπιντο να ανεβάσουν
Υπάρχουν πάντα δίπλα μας, το μάτι δεν τις πιάνει
Γιατί ξέρουνε και κρύβονται κακό να μην τις φτάνει.
Πληγώνονται πιο εύκολα μιας κι αγαπούν στα αλήθεια
Και τύπους απορρίπτουνε που λένε παραμύθια.
Βιβλίο ανοιχτό αν είσαι εντάξει απέναντί τους
Για πάντα όμως χάνονται αν παίξεις μαζί τους.

Οι νεράιδες πονούν μα καταφέρνουν κι υπάρχουν ακόμα
Φταις εσύ, φταίω εγώ που θα μείνουν πιο λίγες σ΄ αυτόν το αιώνα!

Κάθε δάκρυ τους πικρό λουλούδι στο χώμα
Κάθε γέλιο τους αστέρι λαμπερό στον ουρανό
Δες τη νυχτιά που φωτίζουν της αλλάζουνε χρώμα
Δεν θα γίνω υπαίτιος για άλλο λουλούδι πικρό!

Αχ και να ζούσε σήμερα ο Δαρβίνος...

Descended from the apes! My dear, let us hope that it is not true, but if it is, let us pray that it will not become generally known.

Wife of the Bishop of Worcester, 1860

Αχ και να ζούσε σήμερα ο παππούς Δαρβίνος... Ή θα ξεκαρδιζόταν στα γέλια με το χάλι μας ή θα πήγαινε κατευθείαν για ψυχοθεραπεία! Οι κοινωνίες των πιθήκων είναι κατά πολύ πιο πολιτισμένες από ότι είμαστε εμείς σήμερα. Και εξηγώ: Οι πίθηκοι ζούνε σε ομάδες, φροντίζουν ο ένας τον άλλον, νοιάζονται ο ένας τον άλλον και γενικώς ζούνε αρμονικά με ελάχιστες διαμάχες που εμφανίζονται ανάμεσα στα αρσενικά για χάρη των θηλυκών Οι άνθρωποι αντίθετα, ζούνε σε ομάδες αλλά απομονωμένοι ο ένας από τον άλλον, ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και γενικώς ο ένας κοιτάζει πως θα βγάλει το μάτι του άλλου και πως θα του βάλει τρικλοποδιά με το παραμικρό. Όσο για τα θηλυκά... Αυτά πλέον έχουν καταντήσει εντελώς εξαρτημένα από τα καλλυντικά και τις κρέμες αντιγύρανσης... Αχ γιατί να έχω εξελιχθεί και να μην είμαι ακόμα ένα απλό πιθηκάκι;;;